William Etty

William Etty (1787 – 1849), zengin renkli ve titizlikle detaylandırılmış tarih resimleri ve nüleriyle ünlü, Romantik dönemin önde gelen İngiliz sanatçısıydı. İngiltere'nin York şehrinde doğan Etty, sanatsal yolculuğuna matbaacı çırak olarak başladı ancak daha sonra Kraliyet Akademisi Okullarında okumak için Londra'ya taşındı. Özellikle güçlü yönlerinden biri haline gelecek olan renk kullanımında, resim yapma konusunda olağanüstü bir yetenek sergiledi. Etty'nin ilk çalışmaları, hayran olduğu Eski Ustalardan, özellikle de sanatını karakterize eden parlak tonlarda ve dramatik kompozisyonlarda etkisi açıkça görülen Titian ve Rubens'ten ilham aldı. Öne çıkışı, tam Kraliyet Akademisyeni olarak seçilmesini sağlayan "Kleopatra'nın Kilikya'ya Gelişi" (1821) adlı eserinin başarısından sonra geldi. Bu başarı dikkate değerdi çünkü tarihi konular ve nüler konusunda uzmanlaşmış sanatçıların bu dönemde bu kadar tanınmaları alışılmadık bir durumdu. Etty, kariyeri boyunca mitolojiden, edebiyattan ve İncil'den temaları araştıran, genellikle şehvetli ve bazen tartışmalı çıplak figürlerin yer aldığı çok sayıda eser üretti. Bu eserlerin müstehcen olduğu yönündeki eleştirilere rağmen, onun teknik becerisi ve anlatılara gömülü ahlaki mesajlar büyük beğeni topladı. Dikkate değer örnekler arasında "Musidora" (1833) ve "Diana ve Actaeon" (1836) yer alır. Tarih resimlerinden daha az bilinmesine rağmen portre sanatına olan katkıları da önemliydi. Etty, sosyete üyelerinden sanatçı arkadaşlarına kadar çeşitli modellerin resimlerini yaptı ve her zaman özlerini derinlik ve hassasiyetle yakalamayı hedefledi. Etty, sanat eserlerindeki duygusallık nedeniyle tepkilerle karşılaşsa da akademik ilkelere ve klasik geleneğe bağlılığını sürdürdü. İnsan formunun, onurlu ve güzel bir şekilde tasvir edildiğinde ahlaki derslerin öğretilmesinde bir araç olarak hizmet edebileceğine inanıyordu. Zanaatını daha da geliştirmek için sık sık galerileri ve sergileri ziyaret etti, kendi pratiğini şekillendirmek için başyapıtların eskizlerini ve kopyalarını yaptı. Hayatının ikinci yarısında Etty'nin popülaritesi bir miktar azaldı, ancak düzenli olarak ders vermeye ve sergiler yapmaya devam ederek genç nesil İngiliz ressamları etkiledi. Ölümünün ardından mirası yeniden değerlendirildi ve onun Neoklasik gelenek ile yeni ortaya çıkan Ön-Rafael hareketi arasındaki boşluğu dolduran ve 19. yüzyılda İngiliz sanatının evrimine önemli katkıda bulunan önemli bir figür olduğu kabul edildi.